خودارضایی
خودارضایی یا جَلَق زدن(همچنین اِستِمناء در مردان و
اِستِشهاء در زنان) از روش‌های ارضای میل جنسی است،این عمل با انگیزش و تحریک اندام جنسی شخص
از سوی خودش و یا آلات مصنوعی و ابزارهای ماشینی نیز که امیزش جنسی را همانندسازی
می‌کنند، انجام می‌گیرد و معمولاً انجام آن تا رسیدن به اوج لذت جنسی ادامه پیدا
می‌کند که در مردان همراه با بیرون پاشیدن مَنی و در زنان بصورت اسپاسم (سفتی
عضلانی) همراه با لذت شدید در ناحیهٔ مهبل می‌باشد. جلق‌زدن را عموماً انجام این
عمل توسط خود شخص در نظر می‌گیرند اما تحریک آلت توسط فردی دیگر البته بدون آمیزش
جنسی (معمولاً با دست) را نیز جلق‌زدن گویند.
 |
| زنی درحال خود ارضایی اثر گوستاو کلیمتپ |
دلایل خودارضایی
علاوه بر احساس لذت جنسی، خودارضایی برای رهایی
از تنش‌های جنسی بویژه در هنگامی که شریک جنسی در دسترس نیست انجام می‌شود.
خودارضایی گاهی به منظور رفع اضطراب و رسیدن به آرامش صورت می‌گیرد. در نوجوانان
گاهی خودارضایی با هدف کنجکاوی در خصوص دستگاه‌های تناسلی اجرا می‌شود. همچنین
گاهی با هدف پیشگیری از انتقال بیماری های مقاربتی و بارداری صورت می‌گیرد. گاهی
در برخی نارسایی‌های جنسی توسط پزشک نیز استمناء تجویز می‌شود.
تاثیر بر سلامتی
در گذشته خودارضایی گونه‌ای از انحراف‌های جنسی و
ذهنی شمرده می‌شد. در اروپای قرن نوزدهم پزشکان، معلمان و مربیان با خودارضایی
همچون یک بیماری اپیدمیک که باید ریشه‌کن شود برخورد می‌کردند و به والدین هشدار
می‌دادند که همیشه باید در مقابل این خطر گوش به‌زنگ باشند. به نظر برخی اکنون از
دیدگاه پزشکی مدرکی وجود ندارد که خودارضایی چه از لحاظ جسمی یا روحی روانی مضر
باشد. با این وجود، این باور ریشه‌دار که خودارضایی باعث عوارضی همچون مشکلات
عصبی، سیاهی دور چشمها، قوس کمر، کوری،سکته قلبی، مشکلات جنسی یا لرزش دست می‌شود
هنوز در میان بسیاری از عوام شایع است. امروزه متخصصان، خودارضایی را گونه‌ای از فعالیت
جنسی می‌دانند که طبیعی، سالم، مطلوب و امن است. تنها هنگامی خودارضایی می‌تواند
مشکل‌ساز شود که فرد را از برقراری رابطهٔ با شریک جنسی‌اش باز دارد. از نظر برخی
از پزشکان خودارضایی چه در مردان چه در زنان، در صورت میانه‌روی هیچ عارضهٔ خاصی
در بدن ایجاد نمی‌کند و می‌تواند نوعی از رفتار جنسی محسوب شود و به حفظ سلامت
جنسی انسان کمک کند. خودارضایی در ریزش مو، به وجود آمدن آکنه و ضعف منی و نطفه شخص بی‌تاثیر است. همچنین
استمناء در ظاهر فرد تاثیرگذار نیست. خودارضایی به خودی خود هیچ مشکل روانی و ذهنی
ایجاد نمی‌کند. و در صورتی که در نظر فرد عملی منفور نباشد باعث برطرف شدن افسردگی
و بالا رفتن اعتماد بنفس شخص می‌شود. خودارضایی در ضعف بینایی و بطور کلی تحلیل
قوای جسمانی هیچ نقشی ندارد. در اعتقاداتی که خودارضایی گناه محسوب می‌شود،
طبیعتاً انجام این عمل توسط فردی که به آن اعتقادات پایبند است وی را دچار
سرخوردگی، پشیمانی و گناه می‌کند.
قاعدگی در زنان
خودارضایی در اکثر زنان باعث کاهش فشارهای عصبی
قبل از قاعدگی می‌شود. علاوه بر آن خودارضایی در زنان می‌تواند در اینکه چطور به
ارگاسم برسند کمک کند. در مردان این عمل با افزایش زمان انزال و کنترل بیشتر آن،
در رابطهٔ جنسی مفید خواهد بود. خودارضایی خصوصاً در روابطی که یکی از شرکای جنسی
خواهان رابطهٔ جنسی بیشتری است می‌تواند مفید واقع شود.
پروستات در مردان
استمناء مرتب خصوصاً در سنین بالای50سال بخاطر
دفع عوامل بیماری از داخل پروستات از
بروز این بیماری پیشگیری می‌کند. از طرفی زیاده‌روی بیش از حد در استمناء (بیشتر
از 20 بار در ماه)
می‌تواند در مردان از عوامل سرطان پروستات در آینده محسوب شود. در سال ۲۰۰۳ یک گروه تحقیقاتی ِ استرالیایی با سرپرستی ِ
گراهام گیلز از انجمن سرطان استرالیا به این نتیجه رسیدند که خودارضایی به طور
مکرر، احتمال ابتلا به سرطان پروستات در مردان را کاهش می‌دهد. مردانی که در دههٔ
سوم زندگی خود (۲۰ تا ۳۰)، به طور متوسط 5 بار یا بیشتر
در هفته انزال داشتند، به طور قابل توجهی کمتر با خطر ابتلا به سرطان پروستات
روبرو بودند. با این وجود این آزمایش‌ها نتوانستند ارتباط عِلّی مستقیم بین این دو
را نشان دهند. این پژوهش همچنین نشان داد که افزایش تعداد دفعات انزال از طریق
خودارضایی در مقایسه با افزایش انزال‌های ناشی از آمیزش جنسی برای افراد مذکر
سودمندتر است. زیرا آمیزش جنسی با خطر ابتلا به بیماری های امیزشی همراه است که
این خود می‌تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.
سیستم ایمنی بدن
استمنا یک یا دو بار در هفته همچنین می‌تواند
باعث افزایش تولید گلبول های سفید خون ذر مردان
شود و از این طریق سیستم ایمنی بدن را بهبود بخشد.
ارگاسم در زنان، این باور عامی که خودارضایی
رسیدن به ارگاسم را کند می‌کند یا باعث مختل‌شدن یا کم‌شدن لذت جنسی در آنها می‌شود
صحت ندارد. حتی مشاهدات نشان می‌دهد زنانی که خودارضایی می‌کنند از آنجا که مناطق
حساس جنسی خود را بهتر درک کرده‌اند با هدایت‌کردن شریک جنسی خود زودتر و بهتر به اوج لذت جنسی
می‌رسند.
کیفیت خواب
در افراد مذهبی و جوامعی که خودارضایی در آن
مذموم است در فرد ممکن است در طی خودارضایی یا پس از آن احساس ندامت یا انجام گناه
دست دهد. اما از طرفی خودارضایی باعث بهبود خواب فرد و کاهش استرس می‌شود. این عمل
همچنین سبب بهبود حس احترام به نفس در شخص می‌گردد و با افزایش ترشح اندروفین در
مغز، فرد سلامتی روحی و جسمی را احساس می‌کند.
تعداد دفعات خود ارضایی
برای خودارضایی حد ِخاصی وجود ندارد و واژهٔ
«طبیعی» از چندین بار در روز برای برخی تا چندین بار در هفته برای برخی دیگر، تا
چندین بار در ماه برای برخی دیگر و یا حتی کمتر متغیر است.همچنین تعداد ِ دفعات برای هر فرد ِ خاص نیز در
زمان‌های مختلف متفاوت است. بر خلاف ِ باور عمومی، خودارضایی حتی تا چندین بار در
روز هیچ مشکل جسمی و روحی برای فرد به همراه ندارد. به عبارت دقیق تر تا زمانی که
خودارضایی به گونه‌ای از وسواس فکری،عملی تبدیل نشده باشد، خودارضایی حتی تا چندین
بار در روز طبیعی و بدون ِ اشکال است. در این اختلال، یک فعالیت ِ مشخص (در این
مورد خودارضایی) پشت ِ سر ِ هم و بی وقفه (بدون احساس و لذت ِ جنسی) تکرار می‌شود.
تعداد دفعات خودارضایی توسط عوامل متعددی تعیین
می‌شود. از این عوامل می‌توان به موارد ِ زیر اشاره نمود:
* مقاومت فرد نسبت به کشش جنسی
* سطوح هورمونی که برانگیختگی جنسی را تحت تاثیر
قرار می‌دهند
* عادت‌های جنسی
* تاثیر دوستان و همتایان
* وضعیت ِ سلامتی فرد
* نگرش فرد به خودارضایی که توسط فرهنگ پیرامون
فرد شکل می‌گیرد.
* برخی از موارد درمانی و پزشکی نیز می‌توانند بر
تعداد دفعات خودارضایی اثر گذارند.
روش ها
در مردان
گرچه روش انجام خودارضایی فرد به فرد متفاوت است
اما عموماً با در دست نگه داشتن الت تناسلی بصورت تقریباً محکم در دست و حرکت دست
به سمت جلو و عقب و گاهی همراه با خیال‌پردازی انجام می‌شود. روش دیگری که عمومیت
کمتری دارد مالیدن آلت به سطوح صاف و نرم مثل بالش یا تشک است. استفاده از
ابزارآلات ساختگی یا وسایل سکس نیز متداول است. تمامی این رفتارها تا رسیدن به
ارگاسم ادامه پیدا می‌کند. تمرکز بیشتر روی کلاهک آلت تناسلی و سرعت انجام عمل،
سرعت رسیدن به ارگاسم را افزایش می‌دهد. برای افزایش لذت و همچنین برای کاهش
اصطحکاک معمولاً از مایعات یا اب دهان ستفاده می‌شود.
در زنان
در زنان خودارضایی اغلب از طریق مالش یا ضربه بر
روی الت تناسلی خصوصاً چوچوله و لب‌های فرج انجام می‌شود. همچنین فروکردن انگشت یا
جسم خارجی در مهبل، تحریک سینه‌ها و نقطه جی از طریق مالش، فشار، کشش عضلانی و خیال‌پردازی
نیز می‌تواند در کنار هم بکار گرفته شود. استفاده از جریان فشار آب بر روی چوچوله نیز یکی از روش‌های مرسوم
خودارضایی در زنان است. برخی از زنان حتی با فشار شدید هر دو پا به هم می‌توانند
تحریک شوند. برای برخی زنان خودارضایی تنها راه رسیدن به ارگاسم است.
در کودکان
خودارضایی به صورت بازی با آلت (بدون انزال جنسی)
در میان ِ کودکان ِ کم سن و سال یک پدیدهٔ رایج و متداول است. در اغلب ِ موارد
تحریک آلت به عنوان ِ یک رفتار طبیعی در کودکان ِ همهٔ سنین در نظر گرفته می‌شود.
کودکان غالباً تحریک کردن آلت را از حدود ِ ۱۸ ماهگی آغاز می‌کنند که عموماً ً بین ِ سنین ِ ۳ تا ۵ سالگی به اوج ِ خود می‌رسد. پس از آن به تدریج
از میزان ِ آن کاسته می‌شود تا زمانی که بلوغ فرا برسد. به طور ِ کلی پسرها زودتر
از دخترها شروع به خودارضایی می‌کنند. این به این دلیل است که یافتن ِکلیتوریس و
واژن دشوارتر از پیدا کردن ِ الت مردانه می باشد.
خود ارضایی از نظر ادیان
 |
| یکی از خدایان یونان باستان درحال خود ارضایی |
اسلام
ذیدگاه اهل سنت: اهل سنت نظرات متفاوتی را در
مورد خودارضایی دارند. برخی آن (علمای شافعی و مالکی) را در تمام به طور کلی حرام
می‌دانند، برخی (تابعین) در آن را کاملاً مجاز می‌شمارند و سرانجام گروهی دیگر(حنفی و حنبلی) مواردی آن را مجاز می‌شمارند
که شخص مجرد باشد و و در صورت عدم انجام ترک ارتکاب زنا داشته باشد.
دیدگاه شیعیان: نظر مشهور فقهای شیعه ممنوعیت
خودارضایی است اما سید محمد حسین فضل الله فقیه لبنانی معتقد است که خودارضایى
زنان نمی‌تواند مصداق کاری باشد که در روایات منع شده و در نتیجه منع شرعى ندارد.حتی
به اعتقاد برخی از مراجع دینی ، خودارضایی از «گناهان کبیره» است. جعفر صادق امام
شیعیانمی‌فرماید:« سه دسته‌اند که خداوند با ایشان سخن نمی‌گوید و به نظر رحمت به
ایشان نمی‌نگرد و پاکشان نفرموده و برایشان عذاب دردناکی است: کسی که موی سفیدش را
بکند (تا نمایش دهد که جوان است)، و کسی که به وسیله عضو خودش شهوتش را خارج کند،
و کسی که با او لواط کرده شود.»
مسیحیت
دیدگاه کاتولیک ها: از نظر کلیسای کاتولیک، در
پاره‌ای موارد، برای شناخت بدن و احساسات جنسی، آن را مجاز می‌شمارند.
دیدگاه پروتستان ها: به عقیدهٔ پروتستان‌ها،
خودارضایی یک سیر طبیعی از سیکل جنسی افراد است و این امر مانع از روابط جسی ای
مانند همجسگرایی می‌شود که از نظر کلیسای پروتستان «غیرمجاز» است.
یهودیت
خودارضایی در
شریعت یهود ، به طور کامل منع نمی‌شود و عملی توأم با سلامتی و نشاط آوری
تلقی می‌گردد؛ اما در برخی شاخه‌های مذهبی، آن خودارضایی جنس مذکر ممنوع است.
خودارضایی در متون ادبی
در ادبیات فارسی،استمنا دستمایهٔ هزل‌گویی شده‌است،
چنان که عبید زاکانی ترجیع بندی در هفت‌بند با بیت ترجیع «جلق می‌زن که جلق خوش
باشد / جلق در زیر دلق خوش باشد» سروده‌است. خود او در رسالهٔ تعریفات،جلق را
«دستگیر مفلسان» خوانده‌است و در پند سی‌وسوم رسالهٔ صدپند گفته‌است: «جلق‌زنی را
به از غُرزنی دانید.» گاه در هزل‌های شاعران استمنا به عنوان گزینهٔ سوم —دو
گزینهٔ دیگر جماع از پس و جماع از پیش است — مطرح است. زمانی بهترین گزینه دانسته
می‌شود: «جوانا برو جلق زن گوش دار / سخن‌های پیران مشکین نفَس // کُس و کون مگا
کآن و این هر زمان/بگندد ز پیش و ببوید ز پس»و گاه از روی ناچاری‌است: «کس و کون
چون به دست مِی‌ناید / جلق بر هر دو اختیار کنیم»گاه نیز در مطلوبی گزینهٔ دوم
است. چنان که ایرج میرزا در عارف‌نامه
در مذمّت لواط می‌گوید: «بوَد کون‌کردن اندر رأی کُس‌کُن / چو جلقی لیک جلقِ با
تَعَفّن»سعدی نیز ضمن حکایتی در هزلیات از
قول مردکی که آب پشت (منی) به دشت می‌ریخت گفته‌است: «باری چو گناهکار می‌باید بود
/ هم در کف پاک، به که در کون پلشت»
از مفاهیم تکرارشونده در ادبیات هزلی، جلق‌زدن به
یاد یار است. عبید در رسالهٔ تعریفات در تعریف نعم‌الجنه چنین گفته‌است «آنکه چشم
به هم گذارد و به یاد پسر یا دختری جلق زند» سوزنی سمرقندی در نقیضه‌ای با مطلع
«منم که سر حمدان عقیق در یمنم / به سرخ‌کیری کس نیست همچنان که منم» به جلق زدن
با یاد یار از شب تا صبح اشاره می‌کند و می‌گوید «جمال و مفتخر بلخ بامی آنکه ز
شام / به یاد او همه شب تا به صبح جلق زنم» در رساله دلگشا نیز حکایتی طیبت‌آلود
دربارهٔ عرب کوری که به یاد دختری سکینه نام استمنا می‌کرد آمده‌است.
در ادبیات هزلی فارسی به استفاده از آب دهان برای
تسهیل استمنا اشاره شده‌است. سوزنی در مطلع شعری چنین می‌گوید: «امروز منم کیر و
خدو کرده به کف بر / چونان زده‌ام جلق چو چخماق نجف بر» [خدو به معنی آب دهان است].ذبیح
بهروز در فصلی به نام «گندستان» از رسالهٔ طنزآلود معراج نامه،که با نام مستعار نویسنده
(ابن دیلاق) در زمان رضاشاه به طور زیرزمینی انتشار یافت، نقیضه‌ای بر گلستان
نوشته‌است. گندستان در جماع و استمناست. از جمله در دیباچه به استفاده از آب دهان
برای استمنا اشاره کرده‌است «بنده همان به که به آب دهان/کار کند روز و شب و سال و
ماه»
از اصطلاحاتی که در هزل‌های فارسی در معنای
استمنا به کار می‌رود «مشت‌زدن» است. در معراج‌نامهٔ ابن دیلاق که ذکر آن رفت،
آمده‌است: «ای کریمی که در بسیط زمین / همه‌جا عبد مشت‌زن داری / یا تو هم مشت می‌زنی
چون ما / یا که چون دیگران تو زن داری»
در فرهنگ دهخدا برای واژه جلق از قول فرهنگ نظام نقل
شده‌است که این لفظ در عربی بمعنی سر تراشیدن و سنگ پراندن با منجنیق است و در
فارسی بطور مجاز و تشبیه به سر تراشیدن و استمناء استعمال شده چه در سر تراشیدن هم
سر را باید تر کرد و مالید تا مو بخیسد.
خودازضایی در دیگر جانداران
خودارضایی علاوه بر انسان در بسیاری از گونه‌های
دیگر از حیوانات ِ وحشی گرفته تا حیوانات اهلی و آن‌هایی که در اسارت بسر می‌برند
نیز مشاهده شده‌است. به عنوان مثال نگه‌دارندگان اسب‌های نر خودارضایی برای آنها
را لازم می‌دانند و جلوگیری از خودارضایی اسب‌های نر بوسیلهٔ ابزارها را نادرست می‌دانند.
